Miłość. Nadzieja. Wybaczenie.
Niech to będzie czas refleksji nad kruszącym się życiem. Niejeden/na z nas zasiądzie przy stole bez kogoś bliskiego, ważnego, ukochanego. Z wielką dziurą w sercu jak po bombie. Z tysiącem myśli i pytań bez odpowiedzi – "dlaczego?" Z tym całym ukrytym bólem w środku a zarazem z uśmiechem na ustach dla tych, którzy jeszcze są przy nas. Dlatego dziś życzę Nam jak najwięcej zrozumienia i wybaczenia. Wybaczmy nieprzemyślane słowa, zachowania, przykre sytuacje, milczące telefony, nienapisane listy. Wybaczmy czarne chmury, rozczarowania, smutek i łzy. Wybaczmy sobie i innym. Doceńmy ten krótki, wspólny czas z tymi co są wciąż obok nas. Otwórzmy dla nich ramiona i serca. Bo to co najważniejsze i najdroższe nie leży na stole a właśnie w sercu. I tak jak wiosna może ponownie zakwitnąć nadzieją.
Przytulnych Świąt.
Dzięki i nawzajem.